Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η Βόρεια Παρέα διοργάνωσε το ετήσιο trOFFy και με σημαία πάντα τη φιλία και την αλληλεγγύη, εκεί προγραμμάτισα να πάω, στον Όλυμπο όπου  στήσαμε τα αντίσκηνά μας στην περιοχή της Πατωμένης, έξω από την Καλλιπεύκη.

Κινηθήκαμε σε άγνωστες και συναρπαστικές διαδρομές στο τόξο Όλυμπος – Κίσσαβος, περιοχές που το πράσινο κυριαρχεί, ορισμένες δε φορές η θέα προς το Αιγαίο, σου κόβει την ανάσα.

Από την αρχή λοιπόν με τη σειρά, θα σας πω για το ταξίδι εμπειρίας που έζησα.

1η ημέρα

Το πρωί της Παρασκευής παρέλαβα το νέο Tiger 1200 XCx από την αντιπροσωπία της Triumph φορτωμένο με όλα τα καλούδια για ένα τριήμερο με σκηνές, το φόρτωμα το έκανα την προηγούμενη ημέρα.

Το συγκεκριμένο που το έχω από 0 χλμ. ήταν και αυτό που με ταξίδεψε, έτοιμος με τα μπαγκάζια μου έβαλα πρώτη και άφησα πίσω την Αθήνα με περίεργες φήμες για τον καιρό ότι θα μας πάρει και θα μας σηκώσει. Έως και οι ταμπέλες στην έξοδο έγραφαν προσοχή στα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα σε όσους ταξιδεύουν, αποφασισμένος λοιπόν να φάω νερό με τους κουβάδες, άφηνα τα πρώτα διόδια και έψαχνα τις καταιγίδες, που μάλλον απεργία θα είχαν δεν εξηγείτε αλλιώς.

1η στάση στο ανέβασμα Δομοκού για τον πρώτο ανεφοδιασμό, οι καταιγίδες στη Λαμία δεν υπήρχαν, αλλά ο ήλιος με τα σύννεφα ήταν μια χαρά, 2 – 3 φωτογραφίες σε ένα σημείο που πάντα περνάω και επόμενη στάση για Χαλβά στα Φάρσαλα.

Καταραχιάς Φάρσαλα

Το συγκεκριμένο κατάστημα νομίζω ότι έχει τον καλύτερο παραδοσιακό χαλβά των Φαρσάλων, μια φορά δε που ήμουν με αυτοκίνητο κόντεψα να φάω ένα ταψί.

Παύλος ο Μούχας ουζερί

Από εδώ και μέσα από την όμορφη καταπράσινη διαδρομή έφτασα Λάρισα και συγκεκριμένα στον φίλο Παύλο και στην μαγαζάρα του με τους μεζέδες, (Ουζερί Παύλος ο Μούχας,  Καρδίτσης 161), αν περάσετε από εκεί θα με θυμηθείτε. Παύλο, ένα τσιπουράκι και έφυγα, ναι Λιάκο μου και το τραπέζι πλημύρισε μεζέδες, άντε τώρα να ξεκολλήσω από εδώ, είμαι και επιρρεπής σε αυτά.

Τελικά μετά από έντονες συγκινήσεις που είχα με τις γεύσεις άφησα πίσω μου τον Παύλο και άρχισα την ανηφορική μετά τους Γόνους όπου θα με οδηγούσε στην Καλλιπεύκη και συγκεκριμένα στην Πατωμένη, περιοχή 2 χλμ περίπου έξω από το χωριό, ιδανική για τέτοιου είδους συγκεντρώσεις.

Καλλιπεύκη

Καλλιπεύκη 

Η Καλλιπευκη βρίσκεται στον Κάτω Όλυμπο και στα Β.Α. του Ν. Λάρισας. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 1.100 μ. και περιτριγυρίζεται από πυκνά δάση οξιάς, βελανιδιάς, έλατου και πεύκου. Στα ωραία πευκοδάση οφείλεται και το όνομά της. Ανήκει στο Δήμο Γόννων. Μέχρι το 1911 το χωριό καθρεφτίζονταν στα νερά της λίμνης Ασκυρίδoς. Τη χρονιά αυτή αποξηράνθηκε η λίμνη και έδωσε για καλλιέργεια 5.000 στρέμματα γης.
Την τελευταία δεκαετία συζητείται έντονα η επαναλειτουργία της λίμνης για λόγους οικολογικής ισορροπίας, περιβάλλοντος και τουριστικής ανάπτυξης του Κάτω Ολύμπου. Από αρχαιοτάτων χρόνων η Καλλιπεύκη αποτελούσε πέρασμα από τη Μακεδονία προς τη Θεσσαλία. Από εδώ ο Ξέρξης πέρασε τα πολυάριθμα στρατεύματά του (480 π.Χ.) και ο ρωμαϊκός στρατός (169 π.Χ. Μάρκιος Φίλιππος). Επί τουρκοκρατίας είχε περίπου έξι χιλιάδες κατοίκους και ήταν έδρα επισκόπου.
Οι επισκέπτες που θα έρθουν στην Καλλιπεύκη, θα βρεθούν μπροστά σε ένα θαυμάσιο τοπίο. Το δάσος της αποτελεί τεράστιο πάρκο με μονοπάτια, δασικούς δρόμους, γάργαρα νερά και διάσπαρτα εξωκλήσια στις πλαγιές και στα ξέφωτα. Χώροι αναψυχής όπως η Αγία Τριάδα και η Πατωμένη (αναψυκτήριο) θα ευχαριστήσουν κάθε επισκέπτη.
Γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ και τρεις παιδικές χαρές θα ικανοποιήσουν τις ανάγκες των παιδιών και των νέων.
Στην πλακόστρωτη πλατεία του χωριού και κάτω από τα πλατάνια μπορεί ο καθένας να απολαύσει καφέ, τσίπουρο και φαγητό και να θαυμάσει την πετρόκτιστη εκκλησία του Αγίου Θεοδώρου. Από το 1996 λειτουργεί στην Καλλιπεύκη και η κατασκήνωση ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ των προσκόπων Λάρισας και ετοιμάζει τη δική της και η Μητρόπολη.

Πηγή: http://www.kallipefki.gr/

Πατωμένη

Οι Βόρειοι άρχισαν να μαζεύονται και το τοπίο άρχισε να γίνετε πολύχρωμο, σκηνές, μοτοσικλέτες και αναβάτες έγιναν ένα συνονθύλευμα, όπου εξελίχθηκε σε μια όμορφη παρέα, η φωτιά στη μέση έβγαζε θράκα για τα κρέατα, όπου σιγοψήνοντας τα έγιναν μεζέδες, συνοδεία  είχαμε τσίπουρο άφθονο και μπύρες. Κάπως έτσι κύλησε η βραδιά και συρθήκαμε μες στα σκηνάκια μας, τις πρώτες πρωινές ώρες συντροφιά μας η βροχή, το απόλυτο νανούρισμα.

2η ημέρα

Το ξημέρωμα είχε ένα πεντακάθαρο καιρό ιδανικό για τις προγραμματισμένες βόλτες, χωμάτινοι και ασφάλτινοι, ξεκίνησαν τις πανέμορφες διαδρομές που είχαν χαράξει οι διοργανωτές τον προηγούμενο καιρό. Στο ασφάλτινο εγώ, με 10 μοτοσικλέτες έτοιμες, να διανύσουν 250 χλμ με ατέλειωτες στροφές στην ανατολική πλευρά του Ολύμπου και βασικά όλο τον Κίσσαβο. Διασχίζοντας τους δρόμους περάσαμε από το χωριό Σπηλιά το χωριό  βρίσκεται στο Νομό Λαρίσης. Είναι χτισμένη στον Κίσσαβο σε 850 μ. υψόμετρο. Απέχει 30 χλμ. από τη Λάρισα. ΝΔ. του χωριού εντοπίστηκαν θολωτοί μυκηναϊκοί τάφοι, δύο από τους οποίους ανάσκαψε ο Θεοχάρης, στις θέσεις «Βρύση Βούλγαρη» και «Κιμπουρλί» και είναι σήμερα εν μέρει ορατοί. Στη θέση «Σοκάκι» υπάρχει σπήλαιο με σταλακτίτες και στη θέση «Μπουγάζι» χαράδρα. Έχει 324 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τουριστικές δραστηριότητες, ενώ υπάρχουν και κάποιοι η εξασκούν το παραδοσιακό επάγγελμα του χτίστη . Το καλοκαίρι πολλαπλασιάζει τον πληθυσμό της, αποκτώντας παραθεριστικό χαρακτήρα.

Κίσαβος – Όσσα

Διαδρομές πανέμορφες απείρου κάλους, η Όσσα είναι βουνό της Θεσσαλίας, γνωστό επίσης με το όνομα Κίσσαβος. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού Λάρισας και νότια του Ολύμπου, του οποίου αποτελεί συνέχεια γεωλογικά και από τον οποίο χωρίζεται από την κοιλάδα των Τεμπών. Έχει μέγιστο υψόμετρο στα 1.978 μέτρα στη περιοχή Προφήτης Ηλίας.
Ο Κίσσαβος βλέπει δυτικά τον κάμπο της Λάρισας, νότια τον κάμπο της Αγιάς και ανατολικά την θάλασσα όπου καταλήγουν οι πλαγιές της, σχηματίζοντας ορμίσκους. Το βουνό χωρίζεται σε δύο μέρη από μια κοιλάδα, η οποία ονομάζεται στα βόρεια «Μεγάλο Φαράγγι» και στα νότια «Μεγάλο Ρέμα».
Στις περισσότερες πλευρές της και κυρίως στις ανατολικές, υπάρχουν εντυπωσιακές χαράδρες με ορμητικούς χείμαρρους, ομορφότερη από τις οποίες είναι η χαράδρα της Καλυψούς με ένα τοπίο που συμπληρώνεται από καταρράκτες, λίμνες και απότομα βράχια.

Δασικό Σύμπλεγμα Όσσας
Τα πυκνά δάση από έλατα, οξιές, δρύες, καστανιές και τα άφθονα νερά του, του προσδίδουν ένα ποιητικό μεγαλείο και τον χαρακτηρίζουν ως Βοτανικό Κήπο με πολλούς υδάτινους δρόμους, λίμνες και φαράγγια.
Μία έκταση 16.900 εκταρίων στο ΒΑ τμήμα του βουνού έχει χαρακτηριστεί Αισθητικό δάσος (Π.Δ. 5-5-1977 -Φ.Ε.Κ.175Δ/77 και Π.Δ. 444/29-8-1985 -Φ.Ε.Κ.160 Α/85 και 5Α/86) και αποτελεί ένα από τα 19 αισθητικά δάση της Ελλάδας, έχοντας ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο προστασίας «ΦΥΣΗ 2000» (NATURA 2000), ως περιοχή εξαιρετικού φυσικού κάλλους.

Ο Κίσσαβος αποτελεί έναν τεράστιο βοτανικό κήπο, για την αφθονία και ποικιλία της βλάστησής του. Αείφυλλα-πλατύφυλλα, όπως αριές, κουτσουπιές, κουμαριές, ρείκια αλλά και άφθονα ποώδη (θυμάρι, ρίγανη) φύονται χαμηλά στο βουνό ενώ ψηλότερα επικρατούν οι βελανιδιές, οι καστανιές, οι κρανιές, τα σφενδάμια, οι φράξοι, οι φλαμουριές καθώς και η μαύρη πεύκη, με την οποία αναδασώθηκε ένα μικρό τμήμα αυτής της ζώνης. Από τα 500 ως τα 1600μ., κυρίως στις βόρειες και ανατολικές πλαγιές του βουνού, κυριαρχεί η οξιά είτε σε αμιγή δάση είτε σε μικτά με ελάτη. Στα βόρεια υπάρχουν πολλά καστανοπερίβολα, από τα οποία αποκλειστικά σχεδόν, παράγονται κάστανα και ελάχιστη ξυλεία.

Πηγή: ιστοσελίδα του Δήμου Αγιάς

Κάποια στιγμή στη σχολική μου ζωή, προ αμνημονεύτων, είχαμε μάθει το κλέφτικο τραγούδι που ξεκινάει κάπως έτσι: Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος, τα δυο βουνά μαλώνουν, το ποιο να ρίξει τη βροχή, το ποιο να ρίξει χιόνι. Ο Κίσσαβος ρίχνει βροχή κι ο Όλυμπος το χιόνι. Αυτό που στο μυαλό μου, το είχα μηχανικά απομνημονεύσει, συμπυκνώνονται όλες οι πληροφορίες που είχα στρίβοντας, καθώς καλά καλά δε γνώριζα ούτε πού ακριβώς ήμουν την συγκεκριμένη στιγμή. Κατηφορίζοντας την καταπράσινη διαδρομή φτάσαμε στην Καρίτσα αλλά τίποτα δεν ήταν ανοικτό για καφεδάκι, έτσι πριν τον καφέ στη Σωτηρίτσα (θαλασσινό θέρετρο) σταματήσαμε στο Βυζαντινό γεφύρι της Παπαρίζαινας, το οποίο ήταν πνιγμένο στο πράσινο.

Μετά το καφεδάκι μας στην παραλία πήραμε τα βουνά και πάλι και μέσα από ατελείωτες στροφές φτάσαμε στην Αγιά ένα πανέμορφο χωριό, στη συνέχεια ήταν το Μεταξοχώρι,  ένα χωριό που η φυσική του ομορφιά περισσεύει, αιωνόβια πλατάνια και παλιές εκκλησίες, χαρακτηρισμένο δε, ως ένα από τους 5 παραδοσιακούς οικισμούς του νομού. Έχει διατηρητέα μνημεία, οκτώ εκκλησιές 17ου – 18ου αιώνα, ένα υδραγωγείο με οκτώ καμάρες, το Παρθεναγωγείο (1881) και ένα αρχοντικό των Φαβρ που είναι μισογρεμισμένο. Είναι ένα από τα γραφικά χωριά με πολλά παραδοσιακά σπίτια και παλαιά αρχοντικά των μεταξεμπόρων της εποχής.

Ανατολή

Η Ανατολή Κισσάβου (Σελίτσανη) επόμενη στάση για φωτογραφίες και επίσκεψη στην ταβέρνα της γραφικής πλατείας για ένα τσιπουράκι.

Το γραφικό χωριό Ανατολή του Δήμου μας είναι κτισμένο στις πλαγιές του Κισσάβου, σε ύψος 950μ. Δυτικά του χωριού και σε απόσταση 3,5χιλ. .το γυναικείο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, που ιδρύθηκε το 1550 από τον Όσιο Δαμιανό, βρίσκεται σε ένα υπέροχο φυσικό μπαλκόνι του Κισσάβου (1.000μ) με θέα όλο το Θεσσαλικό Κάμπο. Η Μονή αναπτύσσει αξιόλογη οικολογική και αγροτουριστική δράση. Από τη Μονή αλλά και από το χωριό ο επισκέπτης μπορεί να συνεχίσει προς την κορυφή του Κισσάβου, όπου βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του εδάφους το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία απολαμβάνοντας μια μαγευτική διαδρομή .

Τρία σημαντικά μνημεία βρίσκονται στην περιφέρεια του χωριού (Ανατολής) – το μοναστήρι του Προδρόμου που ιδρύθηκε το 1550 από το Θεσσαλό νεομάρτυρα Δαμιανό Μυριχοβίτη, το κατά πληροφορίες 30 χρόνια παλαιότερο μοναστήρι της Παναγίας και το μετόχι του Προδρόμου «Αγ. Παντελεήμων» (1641).

Μετά το κατέβασμα προς τον κάμπο, πήρα τον δρόμο για Καλλιπεύκη με το ρολόι να δείχνει 19.00, άρα και ώρα φαγητού στην κεντρική πλατεία, όπου όλοι μαζί χωμάτινοι και ασφάλτινοι θα συνευρεθούμε, ώστε να γίνουμε και πάλι μια παρέα. Ένα ξέφρενο φαγοπότι αφού είμασταν όλοι στην πείνα και με αυτά και αυτά, έληξε και η δεύτερη ημέρα εδώ στον Όλυμπο.

Καλοδεχούμενη και πάλι η βροχή κατά τις 1 μας νανούρισε για άλλη μια νύχτα, το ξημέρωμα και πάλι καθαρός ουρανός και μαζεύοντας τα πράγματα μας έφτασε η ώρα, που για άλλη μια φορά θα δώσουμε ραντεβού, κάπου αλλού.

Επιστροφή από άλλη μεριά προς Παλαιό Παντελεήμονα και παλιά Εθνική από Τέμπη, άλλη μια στάση για βενζίνη και δρόμο για την Αθήνα μαζί με τον Μάρκο.

Tracer